آبشار دال آو
آبشار دال آو چگنی در منطقه معتدل و کوهستانی کوه های سر به فلک کشیده زاگرس واقع شده است. این آبشار با فضایی دل فریب همیشه گردشگران را به سمت خود مجذوب می‌کند. زیرا این منطقه با طبیعت بکر و مناظری چشم نواز روحتان را جلا خواهد داد و جانی دوباره خواهید گرفت. آبشار دال
آبشار تخت چو
تخت چو، یکی از زیباترین آبشارهای استان لرستان در ایران است. این آبشار در شهرستان پلدختر در استان لرستان قرار گرفته. آبشار تخت چو در دره‌ای به همین نام واقع شده و چشم‌اندازهای منحصر بفردی از کوه‌های سر به فلک کشیده،تنگه‌های شگفت انگیز و درختان سر سبز را به نمایش می‌گذارد. منطقه تخت چو به
آبشار چَم چید
آبشار چم چید(چم چیت) از زیباترین مناطق گردشگری استان لرستان است که در شهرستان دورود قرار دارد. این آبشار به دلیل نزدیک بودنش به آبشار بیشه کمتر دیده شده و معرفی گشته. دره ای که این آبشار در آن واقع شده شامل چند آبشار پلکانی است. فاصله ای آن تا شهرستان دورود ۲۳ کیلومتر و
آبشار گلهو
آبشار گلهو(کاکارضا) در فاصله 35 کيلومتری شمال خرم آباد و در دره ای پر از درختان بلوط و کشتزارهای صيفی و حبوبات قرار دارد. این آبشار در نزديکی روستای کاکارضا قرار داد. ارتفاع تقريبی بيست متر و اين آبشار در دامنه کوه های الشتر به عنوان آبشار کاکارضا نيز معروف است. وجود دره
آبشار کَبوتر لو
آبشار کبوتر لو در بخش بسطام شهرستان سلسله در دل صخره‌های رویایی واقع شده. این آبشار داری طبیعت بکر و زیبا می باشد. هر قدم و هر لحظه تصاویر تازه‌ای در قاب چشمان شما جای می‌گیرد هر چه قدر که پیش‌تر می‌روید لذت بیشتری از سفر خواهید برد. در این منطقه انواع درختان کوهی ازجمله
پیرجد روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان خرم‌آباد در استان لرستان ایران می باشد. این روستا دارای طبیعتی بکر و زیبا بوده که آبشار و جاذبه طبیعی هفت حوض در نزدیکی آن قرار دارد . روستای پیرجد در دهستان کاکاشرف قرار دارد و جمعیت آن در سرشماری سال ۱۳۹۵ دارای ۴۰۰ خانوار و جمعیت ۱۲۰۰
ونایی شهری است از توابع شهرستان بروجرد در استان لرستان. این شهر از توابع بخش مرکزی این شهرستان میباشد در فاصله ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهر بروجرد در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته است. از فروردین ۱۳۹۸ ونایی از روستا تبدیل به شهر شد. ونایی تا اواخر سال ۱۳۹۷ روستا بود. در اسفندماه سال 97 با
گنبد داوود رشید در ۸ کیلو متری شمال شرقی شهرستان کوهدشت وجود دارد . بنای آن با استفاده از سنگ آجر و ساروچ ساخته شده است . سنگ‌های تراش خورده آجرهای قطور و ساروچی که باعث شده بعد از گذشت این همه سال قطعه های آن را به سختی جدا کرد . این گنبد بر
لرستان در دوره ساسانیان از نظر تقسیمات کشوری جزو سرزمین پهله (پهلو) محسوب می شد . سرزمینی که اعراب بعدها آن را جبال خواندند . سرزمین پهله خود به نواحی کوچکتری تقسیم می شد . چنان که لرستان و منطقه مهرگان کدک نام گذاری و منطقه غربی آن یعنی پشتکوه (ایلام) را به ترتیب ماسبدان
قوم دیگری که همزمان و به موازات عیلامیها بر بخشهایی از لرستان تسلط داشت ، کاسیها بودند . در مورد ریشه نژادی این قوم که گویا در مناطق شمالی و غرب لرستان اقامت داشته اند اختلاف نظر وجود دارد . عده ای از محققان و باستان شناسان آنها را بومیان نخستین لرستان دانسته اند و
نخستین قوم حاکم بر لرستان عیلامیان و از نژاد بومی ایران (آسیانیک) بوده اند . از چگونگی تشکیل جوامع و ابتدای تاریخ ایشان اطلاع درستی در دست نیست . آنچه مشخص و مسلم است: از اوایل هزاره چهارم و پیش از ورود اقوام آریایی به ایران موفق به ایجاد دولتی در بخشهایی از سرزمین ایران
در هزاره سوم پیش از میلاد اقوام دشت بین النهرین (بابلیان–سومریان) وارد مراحله تاریخی شدند. با متونی که درباره تاریخ مملکت خود و همسایگانشان باقی گذاشتند تا اندازه ای زوایای تاریخ ایران را روشن كرده اند. در این متون اشاره به اقوامی شده است که در شرق بین النهرین یعنی سرزمین ایران ساکن بوده. این
بنا به عقیده بسیاری از باستان شناسان از چهل هزار سال پیش اقوامی که به علت نداشتن خط هویت آنها ناشناخته مانده است در لرستان ساکن بوده اند. در آن عهد انسان (پیش از تاریخ) در شکاف کوهها ، غارها یا پناهگاههای سنگی زندگی مي كردند. امرار معاش در آن زمان از طریق شکار و
سراب کی حاتم: روستایی از توابع بخش دوره چگنی شهرستان خرم‌آباد استان لرستان مي باشد. این روستا در دهستان دوره قرار دارد براساس سرشماری مرکز آمار ایران روستاي سراب كي حاتم در سال ۱۳۸۵ ۹۹ نفر جمعيت و 20 خانواده در آن سكونت داشته اند.
چم دیوان، روستایی از توابع بخش ویسیان شهرستان خرم‌آباد در استان لرستان است. روستای تاریخی چم دیوان دارای جاذبه‌های تاریخی و طبیعی منحصر به فردی است. چم دیوان در شهرستان دوره(چگنی) واقع شده است شغل اغلب مردم روستا کشاورزی و دامپروری است. از جمله محصولات کشاورزی چم دیوان: سیفی کاری باغات انگور گوجه سبز هلو
روستای سرخه لیزه یا سولیزه روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان خرم‌آباد در استان لرستان. این روستا که روبروی غار یافته کوه واقع شده. زبان مردم این روستا لری خرم آبادی و گویش چگنی میباشد. ساکنین زندگی کوچ نشینی داشته اند و در فصولی از سال بسته به شرایط آب و هوا در دامنه یافته
دره ساکی سفلی این روستا از توابع بخش مرکزی شهرستان خرم آباد در استان لرستان است. روستا دره ساکی در دهستان ده پیر شمالی قرار دارد براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۱۶۹ نفر و ۳۴ خانوار در آن سکونت داشته اند. فاصله این روستا تا مرکز استان حدودا 27
قلعه نصیر (پلدختر) یا قلا نصیر روستایی از توابع بخش معمولان شهرستان پلدختر در استان لرستان است. این روستا در ۶۰ کیلومتری مرکز استان خرم آباد واقع شده است. قلعه نصیر واقع در منطقه آبسرد در سال ۱۲۱۲ه ق توسط نصیر خان جودکی ساخته شده است. پس از ساخت قلعه مذکور منطقه آبسرد به قلعه
گردشگری
کوه گرین از ارتفاعات مهم زاگرس میانی در حد فاصل استان های کرمانشاه، لرستان و همدان قرار دارد. گرین با طول بیش از ۱۸۰ کیلومتر گسترده شده است. این کوه بخش اعظم مساحت شهرستان های بروجرد، الشتر و نورآباد در استان لرستان شهرستان نهاوند در استان همدان بخشهایی از شهرستان‌های کنگاور و هرسین در استان کرمانشاه را فرا گرفته است. گرین در بخش شمالی زاگرس قرار دارد. در
کول جنو یا کول جنون نام شرقی ترین قله عظیم اشترانکوه واقع در زاگرس مرکزی در استان لرستان شهرستان ازنا است. کوله جنو سرسخت‌ترین قله اشترانکوه و زاگرس و دومین قله فنی و مشکل ایران پس از قله علم‌کوه در البرز مرکزی است. در مرحله پایانی مسیر صعود ب قله کول جنو با سه هرم
وانگه یا واهنگه نام یکی از قله های کوه ۱۸ یال از مجموعه رشته کوه گرین در غرب ایران است کوه های گرین در شمال استان لرستان قرار دارند. قله وانگه ۳۶۶۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و این قله یکی بلندترین قلل گرین در الشتر و بروجرد می باشد.
شیر برفی نام کوه و قله ای در شهرستان بروجرد است. این کوه در جنوب شهر بروجرد و بر سر راه بروجرد – بیرانشهر قرار گرفته است و بخشی از رشته کوه زاگرس محسوب می‌شود. شیربرفی در غرب دشت سیلاخور قرار گرفته‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۳۱۸۰ متر است. روستاهای مجاور این کوه
چهل نابالغان یکی از کوه های زاگرس در شهرستان سلسله استان لرستان است. این کوه در مرز استان لرستان و استان همدان قرار دارد. چهل نابالغان از شمال به نهاوند، و از شرق به بروجرد و از غرب دلفان و از جنوب به سلسله محدود است. بلندترین قله آن یال کبود با ارتفاع تقریبی ۳۵۴۱ متر است. چهل نابالغان بخشی از
اشترانکوه،یا به عبارت دیگر آلپ ایران، رشته کوهی در شرق استان لرستان واقع در بین شهرستان های ازنا و الیگودرز بلندترین نقطه استان است. یکی از بلندترین رشته کوه‌های زاگرس است. بلندترین قله این رشته‌کوه به نام سن‌بران به ارتفاع ۴۱۵۰ متر است و یکی از ۱۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان به شمار می رود. این رشته کوه سرچشمه یکی از سرشاخه‌های
قالی کوه یا غالیه کوه یکی از کوهستان های شهرستان الیگودرز در استان لرستان است که از شاخه های فرعی رشته کوه زاگرس محسوب می شود. این کوه مهم ترین سرچشمه رود دز است که ۴۱۵۰ متر ارتفاع دارد. این کوه از شمال غربی به سراب کیگوران، از شرق به روستای کیزان‌دره و دره دورک و از جنوب شرقی به آبشار آب
هما روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان الیگودرز در استان لرستان است. این روستا در دهستان فرسش قرار دارد. بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۸۰خانوار و جمعیت آن ۴۵۱ نفر بوده است.
هاویلان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دورود در استان لرستان است. این روستا در دهستان ژان قرار دارد بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۱۲خانوار و جمعیت آن ۶۳ نفر بوده است.
شرشره (کوهدشت) روستایی از توابع شهرستان کوهدشت در استان لرستان است. مردم این روستا اکثرا از طایفه کاکاوند و لک زبان هستند. این روستا از طبیعت بکر و زیبایی برخوردار بوده و آب هوای بسیار مطلوبی دارد. روستا شرشره در دهستان درب گنبد قرار دارد. بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۱۴۱خانوار
گرگلان (پلدختر) روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان پلدختر در استان لرستان است. این روستا در دهستان میانکوه غربی قرار دارد بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۵ خانوار و جمعیت آن ۳۱ نفر بوده است.
ززم روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان الیگودرز در استان لرستان است. این روستا در دهستان بربرود غربی قرار دارد. بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۲۶۶خانوار جمعیت آن ۱٬۴۰۵ نفر بوده است.
ذق روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهدشت در استان لرستان است. این روستا در دهستان کوهدشت جنوبی قرار دارد بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۷۵ خانوار و جمعیت آن ۴۰۴ نفر بوده است.