آیت الله العظمی حاج آقا حسین بروجردی،فرزند حاج علی آقا طباطبائی بروجردی از سادات طباطبائی است که نسبت آنان بحضرت امام حسن مجنبی(ع) می رسد او در ماه صفر سال ۱۲۹۲ هجری قمری در شهر بروجرد دیده بجهان گشود.نیای پنجم مرحوم بروجردی بنام سید محمد طباطبائی بروجردی نوه دختری مرحوم علامه مجلسی است.مرحوم بروجردی مقدمات علوم را در بروجرد نزد پدرش فراگرفت و در هیجده سالگی برای تکمیل تحصیلات،به اصفهان رفت و در آنجا نزد ابوالمهالی کلباسی،سید باقر دریچه ای،میر سید محمد تقی مدرسی در مدارس کلباسی و صدر اصفهانی بتحصیل پرداخت و مدتی نیز از محضر آخوند محد و جهانگیر خان قشقائی استفاده کرد است.در سال ۱۳۱۸ قمری بخ نجف اشرف عزیمت نموده و به محضر درس مرحوم آخوند محمدکاظم خراسانی وارد شد و بتحصیل علم پرداخت.
آیت الله بروجردی در سال ۱۳۲۸ هجری قمری با تصدیق علمای اعلام از قبیل آیت الله آخوند خراسانی و شریعت اصفهانی از نجف به ایران مراجعت و در بروجرد اقامت گزید و مدت ۳۲ سال مرجع تقلید اهالی غرب و جنوب غربی ایرذان و قسمتی از خراسان و ممالک عراق بود و تدریس اصول فقه را نیز بعهده داشت.
در سال ۱۳۴۴ هجری به مکه معظمه مشرف شد و در سال ۱۳۴۵ به ایران مراجعت نمود،در این روزگار حوزه علمه قم با حضور مرجوم آیت الله حائری یزدی یکی از پایگاههای اصلی جهان اسلام و مرکزیت تشیع به شمار می رفت.پس از مرحوم حائری مرجعیت تامه شیعه در حوزه اقتدار آیت الله حجت،آیت الله حاج سید محمد تقی خوانساری و آیت الله صدرالدین صدر قرار داشت آیت الله بروجردی در محرم سال ۱۳۶۳ هجری قمری به قم مسافرت نمودخ و در آنجا ساکن شدند و پس از وفات آیت الله اصفهانی در آبان ۱۳۲۵ و بدنبال او مرحوم آیهَ اله قمی مرجع تقلید شیعیان جهان گردیدند.
مرحوم آیت الله بروجردی بحق یکی از دانشمندان بزرگ در یکصد سال اخیر بشمار میروند.غیر از فقه و اصول که اوج توانائی ایشان را نشان میداد،هیئت و ریاضی قدیم علم رجال و انساب مثال زدنی بود.
بدون شک نظم در زندگی آیتالله بروجردی یکی از شاخص های دیگر این بزرگوار بشنار می رفت همیشه دو ساعت پیش از اذان صبح بر می خواست وضو می گرفت و نماز می خواند.بعد از تعقیبات نماز و قرائت قرآن مجدداً مشغول مطالعه کتب می شدند.آنگاه طرف صبح صبحانه مختصری که از نان و پنیر متجاوز نمی کرد صرف نموده و بعد از آن به کتابخانه می رفتند و تا هنگام درس که اغلب ساعت ۱۰ صبح شروع می شدبه مطالعه و تتبع پیرامون همانروز می پرداختند.بعد از درس به خانه برمی گشتند و در اتاقی اشخاص را می پذیرفتند و شخصا به کارها رسیدگی می کردند.مقارن ظهر خود را مهیای وضو گرفتن برای ظهر می کردند.پس از نهار محتصری به نامه های وارده که به طور متوسط بین هفتاد ئ تا هشتاد نانه بور رسیدگی می کردند.نماز مغرب و عشا را در صحن بزرگ حضرت مهصومه(س)برگزار می نموند.پس از صرف شام مشغول مطالعه بودند تا ۱۲ شب آنگاه به بستر می رفتند.سه ساعت و شاید کمتر بیشتر می خوابیدند و پس از بیداری به تحجد و قرائت قرآن مشغول می شدند.مدت خواب ایشان در شبنه روز از پنج ساعت تجاوز نمیکگرد.
آیت الله بروجردی هزاداری خامس آل عبا و سایر ائمه را هر ساله در خانه خود برگزار می کردند.یکی از مسائلی که در عالمهم قابل تعمق است این که مرحوم آیتالله بروجردی تا پایان عمر طولانیشان که ۹۰ سال طول کشید از عینک برای مطالعه استفاده نمی کردند،با اینکه پیر چشمی عارضه ای است که بیشتر مردم به آن مبتلا می شوند.از آثار بجی مانده مرحوم بروجردی مسجد اعظم قم می باشد که در سال ۱۳۳۳، ۲۱ تیر ماه مصادف با ولایت امام هشتم شیعیان امام رضاعلیه السلام طی مزاسم باشکوهی اولین کلنگ آن بدست ایشان زده شد.
مدرسه آیت الله بروجردی واقع در ضلع شرقی میدان آستانه،مدرسه آیت الله بروجردی در نجف اشرف،مسجد بزرگ هامبورک در کنار دریاچه لاتسر،تاسیس کارخانه برق بروجرد،اعزام نمایندگان و مبلغان دینی به خارج از کشور،تاسیس کارخانه سیلوی بروجرد.
مرحوم آیت الله بروجردی در شب پهردهم فروردین ۱۳۴۰ خورشیدی پس از شش روز کسالت دعوت حق را لبیک گفتو در زاویه جنوب مسجد اعظم بخاک سپرده شدند.روحش شاد
