سروده شادروان مهدی کاظمی
سرودهای شادروان مهدی کاظمی طولابی بسیار زیادند سروده زیر به گویش لری درباره دختری است که از پسری شیاد گول خورده و مادرش او را از عشق بی ثبات و افسار گسیخته منع و به نصیحتش می پردازد بر گرفته ار کتاب خرم آباد شناسی۱ هی گُتِم دختر نرو وِ ئی رَه
سرودهای شادروان مهدی کاظمی طولابی بسیار زیادند
سروده زیر به گویش لری درباره دختری است که از پسری شیاد گول خورده و مادرش او را از عشق بی ثبات و افسار گسیخته منع و به نصیحتش می پردازد
بر گرفته ار کتاب خرم آباد شناسی۱
هی گُتِم دختر نرو وِ ئی رَه خَنزارِیت اُفتا هینکَت کِلِی زه
رنگِ چِی گِنِل لَویا باردَاِرت اَسِریا چَشِت لَشِ بِیعارِت
فِیت فَتِ بَچُو هر شُو سِیم نِما دس آخِر دِی شهر کِردِیمُ و رِسوا
هر شُو جمعه رَتِی وِ آقا دُوچِه و ِبُلوَار دُوچه وِ شُهوا
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
اُو کُرکَی قِرتِی بِیتِلی رِیدار وا اُو رِفیقِش چی خُویِش بیعار
دَرِ حَوش مَیسَا و ِپا اَو دِیوار اَنگِلاتِ تُو دِ صُو تا شوگار
دُوچه بُردِنِت وَ سَرِ مِنار دَسِی چی رَتِی واشُو تا چِنار
اَی پِل بُرِیِه عِشقِی لَکاتَه کاشکِی پَرِیشَو مِی کِردی لاتَه
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
وِ اِسمِ گردش هَی مِیکِی وِ در سیم نِمادِیَه کَسی تا سَحَر
آخِر دُونِستِم تِرمُغی مِینِی هَی دِ دخترِی خُوتِه دِرمنِی
اَر اُو راس می گُت میما کِیخائِیت وِ بَووَت می گُت یا آقا دَائِیت
اَر رِیش نِمی کِرد وِ بُووَت بَووَه روز که وِم می گُت دِ پا تَشتاوَه
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
بحثِ حرف مَووِم اَر چِنی بُووَه اَرگِیَت پُر با مُردِه سیت خُووَه
هَشتَ پَنجا میحا دُکتُر فُزونِی اَر بِحای ذُولِی دِ گِیت بُونِی
دختِرایقَه سُست ایقَدَر بی حِسَ چِیَ مُرغی بَیِسی تاوِت بَووَن پِسَ
پارسال دُونِسم گِنَت دِرمِیا کِه گُتی میحام رَووِم وِ دریا
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
گالِت کُووِسَه دِیچِه تاکَیشت سه سال هَم مَنِی دِکِلا سه هَشت
بَمُنَه وِجات دَرسُ و کِنایات مَنِی جُوبَپُوش رَو وِ خِرآوات
ای خدا سی چَه دختر وِ مِه دَی باوَش بَفَهمَه مِیرَم مِثلِ سَی
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
صُهُ بیارَمُو تَی دادسِتَو شاید بِیارَش بَکَش دِ زِندُو
بَووِش وِم گُتَه شِی بَکِنِم وِش اوِل تا آخِر وِش بوتُو بیکش
رُولَه رُولَه سیت بَکِم فریبا کاشکی می مُردی اُو سالِه وَبا
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُ وبِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
ئی کُریا امروز کَی حیا دارَن هَمَه قرتی ُ و هَمَه بی عارن
اَر ئی طور بَیسی بَمونی دِ خُآو حاشا می زنَه اُو حُونَه خِرآو
شِهامَی بَکَه باوَش بَمیرَه یاوه ای زیا دَردی بَئیرَه
چَنی خوارِم کرد چَنی زارِم کِرد رسوای شهر و دِ بازارِم کِرد
دِ خِضِر مِیَزی وِ دُو بِراره
هِیچکَه نِمِی گُت مِناکُه دَاره
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0